نامه دختر شهید "محمد ناصری" به پدر شهیدش تنها یک نامه نیست، بلکه درد دل دختری است که دوری از پدر و شرایط جامعه باعث شده است این گونه دردناک با پدر خود سخن بگوید.

متن نامه زهرا ناصری به پدرش:

«بابا جان باز سلام؛ ای پدر جان منم زهرایت؛ دختر کوچک تو ؛ ای امید من و ای شادی تنهای من ؛ به خدا این صدمین نامه بود؛ از چه رویی تو جوابم ندهی.

یاد داری که دم رفتن تو، دامنت بگرفتم ؛ من تو را می گفتم پدر این بار نرو ؛ من همان روز، بله فهمیدم سفرت طولانیست ؛ از چه رو، ای پدرم تو به این چشم ترم هیچ توجه نکنی ؛ به خدا خسته شدم، به خدا خسته شدم.

به خدا قلب من آزرده شده ؛ چند سالیست که من منتظرم ؛ هر صدایی که ز در می آید ؛ همچو مرغی مجروح؛ پا برهنه سوی در تاخته ام؛ بس که عکست به بغل بگرفتم ؛ رنگ از روی من و عکس تو رفته پدر؛ من و داداش رضا بر سر عکس تو دعوا داریم؛ او فقط عکس تو را دیده پدر ؛ با جمال تو سخن می گوید

مادرم از تو برایش گفته؛ او فقط بوی تو را، ز لباست دارد ؛ بس که پیراهنت بوییده ؛ بس که در حال دعا روی سجاده تو اشک فشان نالیده ؛ طاقتش رفته دگر، پای او سست شده، دل او بشکسته.

به خدا خسته شدم، به خدا خسته شدم؛ پدرم گر تو بیایی به خدا من ز تو هیچ تقاضا نکنم

لحظه ای از پیشت جای دیگر نروم ؛ هر چه دستور دهی من بلافاصله انجام دهم؛ همه دم بر رخ ماهت، بوسه زنم ؛ جان زهرا برگرد، جان زهرا برگرد.

دائما می گوییم مادرم هر که رفته سفر برگشته؛ پدر دوست من، پدر همسایه، پدران دیگر ؛ پس چرا او سفرش طولانیست ؛ او کجا رفته مگر ؛ او که هرگز دل بی مهر نداشت ؛ او که هر روز مرا می بوسید؛ او که می گفت «برایش به خدا دوری از ما سخت است»؛ پس چرا دیر نمود.

آری من می دانم که چرا غمگین است؛ علت تأخیرش من فقط می دانم؛ آخر آن موقع ها، حرف قرآن و خدا و دین بود؛ کربلا بود و هزاران عاشق؛ همه مسئولین چون رجایی و بهشتی بودند؛ حرف یک رنگی بود؛

ظاهر و باطن افراد ز هم فرق نداشت؛ همه خواهرها زیر چادر بودند؛ صحبت از تقوا بود؛ همه جا زیبا بود؛

جای رقص و آواز ، همه جا صوت قرآن می آمد؛ همه خط ها روشن، خوب و خوانا بودند؛ حرف از ایمان بود؛

حرف از تقوا بود.

اما امروز پدر، درد و دل بسیار است؛ همه آنچه به من می گفتی، رنگ دیگر دارد یا بسی کم رنگ است؛

خط کج گشته هنر؛ بی هنران همگی خوب و هنرمند شدند؛ کج روی محبوب است.

در مجالس و سخنرانی ها جای زیبای شهیدان خالیست؛ یا اگر هست از آن بوی ریا می آید.

حرف از آزادی است، حرف از رابطه با امریکاست؛ آری من می دانم، علت اندوه تو اینست بابا؛ پدرم من این بار می نویسم که اگر برگشتن ز برایت سخت است ما بیاییم برت؛ تو فقط آدرست را بنویس؛ در کجا منزل توست؛ مادرم می داند؛ او به من می گوید پدرت پیش خداست؛ در بهشتی زیبا، با همه همسفرانش آنجاست؛ خانه اش هم زیباست.

که دگر از این پس؛ این همه اشک و غم از دیده نریزم بابا؛ همچون مادر، دیگر از فراق غم تو؛ نیمه شب نوحه و زاری نکنم؛ تو فقط ای پدرم؛ از خدایت بطلب که من و مادر و این امت اسلامی؛ همگی چون تو پدر، راهمان راه شهیدان باشد؛ دائما بر سر ما سایه رهبر و قرآن باشد؛ پدرم خندان باش پدرم خندان باش.»

این زندگی قشنگ من مال شما                

ایام سپید رنگ من مال شما                

بابای همیشه خوب من را بدهید                

این سهمیه های جنگ من مال شما                     

عشق یعنی « شهادت» و یک دل خدا
توی سینه اشتیاق کربلا
عشق یعنی شوق پروازی بزرگ
در هجوم زخم‌های بی‌صدا
عشق یعنی قصة عباس و آب
در « طلاییه » غروب آفتاب
عشق یعنی چشم‌ها غرق سکوت...

آیا تا به حال دیدار شهدا رفتید تعجب میکنید که میگم دیدار شهدا ، به قول سردار شهیدحاج عبدالحسین برونسی که وقتی میرفت دیدار خانواده ی شهدا میگفت داریم میریم دیدار شهدا چون دیدار خانواده ی شهدا مثل اینه که خود شهدا رو دیدار میکنید ، واینقدر خود شهید خانواده ی خوشحال میشه که مورد عنایاتش قرار میگیرید چون شهدا تو این دنیا فقط یه خانواده بیشتر ندارند مخصوصا مادر شهید که وقتی میری دیدنش چه قدر خوشحال میشه و شروع میکنه به گفتن خاطره از پسرش ... حالا میخوایم با هم بریم در یه خونه ی مادر شهید و از زبون خودش بشنویم خاطره هاشو...

میریم درب خونه در میزنیم برادر شهید میاد جلو سلام و احوال پرسی دعوتمون میکنه توی خونه و میبرمون توی خونه و میشینیم بعد شروع میکنیم پرسو جو از خودشون که بگید از برادرتون تو همین صحبتا یه دفعه مادر شهید با یه قد خمیده میاد توی اتاق سلام و احوال پرسی بعد میره میشینه روی یه صندلی با ابن که پاهاش درد میکنه ولی شروع میکنه به گفتن  ..ازش میپرسیم مادر بگید از پسرتون چه جوری بودن چه حالاتی داشتن ؟ میگه پسرم قابل توصیف نیست اون واقعا پسربود یادم میاد که موقعی که میخواست یه روز بره به مدرسه میگفت مادر میخوام یه دونه تخم و مرغ ببرم مدرسه منم توی خونه تخم و مرغ نداششتیم رفتم بیرون دنبال تخم و مرغ بگردم از این همسایه از اون همسایه (اون موقع هم مثل حالا مغازه زیاد نبود )ولی نتونستم حتی یه دونه پیدا کنم داشتم بر میگشتم با خودم میگفتم خدایا من چه جوری برم به این پسر بگم پیدا نکردم خودت یه کاریش بکن ، میگه یه لحظه دیدم یه کلاغ اومد نشست جلومو یه تخم و مرغ توی دهنش بود گذاشت و رفت من هم خدا رو شکر کردم و رفتم برداشتمش و رفتم خونه وقتی درستش کردم دیدم دو تا زرده داره پسرم که دید گفت مادر من گفتم یه تخم و مرغ میخواستم  چرا دو تا درست کردی  منم چیزی نگفتم ولی اون نصف تخم و مرغ و برد (اینم از مادر شهید که چقدر مستجاب الدعا بوده... )

بعدش ادامه دادو گفت یه روزی دیدم داره نون میزنه توی آبو میخوره در حالی که ما توی گنجه همه چی داشتیم(اون زمانا به جای یخچال گنجه داشتن )بهش گفتم پسرم چرا نونو آب میخوری ایقدر غذا توی گنجه داریم ، گفت مادر من همینم از سرم زیاده...

مادر میگفت همیشه صبح میرفت مسجد شب میومد دوباره صبح همینجور کارش مسجد رفتن بود ...چند بارم بهش گفتم ایقدر نرو مسجد ولی آخرش میرفت ...

سه بار رفت جبهه و برگشت ودفعه ی اخر که میخواست بره به منو پدرش گفت همش تقصیر شماست که من شهید نمیشم چون شما منو حلال نمیکنید و گفت مادر من شهادتو خریدم ایندفعه که برم دیگه بر نمیگردم وهمینجورم شد رفت و تا 8سال خبری ازش نشد بعد از هشت سال حدود سال 72 پیکرشو برگردوندند تشییعش کردیم پدرش دووم نیوورد و چهلم پدر با سال تشییع پسرش یه روز شد...

مادر میگفت اون موقعی که پسرمون مفقود بود باباش یه دفعه میرفت دم دربو نگاه میکردو بر میگشت و میگفت میدونم که خودشه (منظورش پسرش بود)هی میاد در میزنه و میره (در حالی که کسی در نمیزد و اون توی خیال پدر بود که منتظر پسرش بود) و آخرشم رفت خیلی زود پیشش ...

یه سوال که خیلی سخته پرسیدنش از مادر شهید ...مادر خواب پسرتونم دیدید ؟ یه دفعه بغض گرفتشو اشکاش جاری شد و با حالت گریه گفت آره دیدم مگه میشه نبینم یه چند تایی خواب تعریف کردو بعدش گفت بعضی وقتا که نماز میخونم و بعدش تسبیحات میگم در حالا تسبیح گفتن پسرمو میبینم که جلوم وایساده !پاهاشو میبینم بعد همینجور که سرمو میارم بالا که خودشو ببینم یه دفعه ناپدید میشه...

خب مادر خیلی چیزا تعریف کرد انگار داره برا مون روضه میخونه .وقت رفتنه ولی مادر خیلی صحبتهای دیگه داره اگه مینشستیم یه دنیا حرف داشت نمیدونست با کی درد و دل کنه ولی کی تحمل گوش دادنشو داره ... تا حالا شده یه سر بریم به خانواده ی شهدای شهر یا محله ی خودمون بزنیم به نظرتون دینی به گردن نداریم برای این کار...

توصیه میکنم هر وقت تونستیم یه سر به یه خانواده ی شهید بزنیم که بفهمیم درد چیه و ما چیکار میکنیم و مادریو ببینیم که قدش خمیده شده چشماش گود شده دیگه نمیتونه راه بره و وقتی میره سر وسایل پسرش راهی بیمارستان میشه و در آخر میگه نمیدونم چرا خدا ما رو هنوز نگه داشته یا ما رو خیلی دوست داشته یا اصلا دوست نداشته؟ وخیلی خاطرات دیگه از خانواده ی شهدا و مادرانشون که جای گفتن نداره... خدا توفیقشو بهمون بده ...

سبک بالان خرامیدند و رفتند
مرا بیچاره نامیدند و رفتند
سواران لحظه ای تمکین نکردند
فرح گون بر ره مسکین نکردند
سواران از سر نعشم گذشتند
تمنا کردم اما برنگشتند

وصیت نامه شهید حسن حر ریاحی :

سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب بنیان گذار جمهوری اسلامی و فرمانده کل قوا امام خمینی
 سلام بر تمامی رزمندگان جبهه توحید علیه شرک و نفاق و تمامی شهدا ی طریق الله
 تاریخ اسلام همیشه شاهد نبرد هابیلیان علیه قابیلیان بوده است تاریخ اسلام نمایانگر جوانانی برومند وفداکار بوده استکه برای حفظ مکتب خود تا مرز شهادت پیشرفته اند و بلاخره این تاریخ به فرموده امام با رنگ خون نوشته شده است.   
 بعنوان سرباز کوچکی از جلد الله وظیفه خود دانستم چند جمله ای از اعماق قلبم برای شما امت همیشه سر بلند بیان کنم
 ما مسلمانها بر این عقیده هستیم که معادی وجود دارد و طبق این اعتقاد هیچ کس نمیداند تا کی زنده است ما وظیفه های
 شرعی زیادی بر عهده داریم اگر خدای نا کرده احساس مسئولیت نکنیم و از کارهایمان سرپیچی کنیم دچار عذاب الهی
 خواهیم شد یکی از این وظایف شرعی اطاعت از امام است اگراز فرمان این فرزند زهرا اطاعت نکنیم نابود خواهیم شد
 چون این بزرگوار بود که ما را نجات داد ما را از چنگال آمریکای جهان خواروروسیه تجاوزگرواسرائیل غاصب نجات
 داد. او بود که به ملتهای محروم جان داد و فرمود : آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند پس بیائید به چنین رهبری افتخارکنیم
 و او را رها نکنیم مانند یا ران امام حسین(ع) نباشیم .

سخنان کوتاهی با پدر و مادرم:

پدر ومادر مهربانم :
 از شما تشکر می کنم برای اینکه مرا به این سن رسانده بودید من در دوران حیاتم هیچ کاری برای شما انجام ندادم
 امیدوارم شهادتم افتخاری برای شما باشد